طایفه گله

 

 طایفه گله

طایفه  گله یکی از طوایف بابادی باب بختیاری است که متشکل از دوازده تیره می باشد.
دوازده تیره طایفه گله عبارتند از:
۱. تمبر

۲. اولاد

۳. باقروند

۴. شهوند

۵. جمال وند

۶. باقری

۷. دیله

۸. لیرابی

۹. خودنیار

۱۰. غریب

۱۱. خواجه غـولی

۱۲. خواجه نصیری

 

منابع

شينی، داريوش نگرشی بر ايل بختياری و طايفه شهنی.اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵

عیدیوندی، حافظ نگرشی بر ایل بختیاری

 

طایفه گمار

 

گمار

گمار شاخه‌ای است از طایفهٔ بزرگ بابادی باببختیاری میباشد، که خود از چهار تیره تشکیل شده است که عبارتند از :

• تودوی
• کپری
• هزار میشی
• عداپا

این طایفه دارای جمعیتی تقریباً بالغ بر ۵۳۰۰ نفر می‌باشد که نود درصد از آنها در شهرستان‌ها و مابقی در منطقه شلا قسمتی از شیمبار زندگی می‌کنند. افراد باقیمانده در شـَـلا، از طریق دامداری و کشاورزی زندگی خود را تامین می‌کنند. عمده کشاورزی آنان گندم، جو و برنج می‌باشد و زمین حاصلخیز و پربرکت دارند.

منبع

• تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
• عیدیوندی، حافظ. نگرشی بر ایل بختیاری
• ***************************************************************************************************************

ظایفه ململی

 ململی

طایفهٔ مالملی یا مُلمُلی یکی از طوایف ایل بختیاری است، که در بخش‌بندی طوایف بختیاری، جزء شاخه هفت لنگ ،از باب بابادی باب و از تیره راکی می‌باشند.
هفت تش بزرگ طایفهٔ ململی از این قرار است :

۱ اولاد ۲- کوراوند ۳- سلحچین (سلحشور) ۴- لیموچی ۵- صالح کور (صالح وند) ۶- حلوایی ۷- دویت عرب (داوودی) 

محل سکونت

استان چهار محال بختیاری شهرستان‌های کوهرنگ، فارسان و شهرکرد

استان خوزستان شهرستان‌های ایذه و مسجد سلیمان

استان اصفهان شهرستان‌های لنجان، فلاورجان و اصفهان می‌باشد.

طایفه آرپناهی

 

طایفه آرپناهی

 یکی از طوایف بابادی باب بختیاری است که متشکل از ۶ تش می باشد.

شش تش طایفه آرپناهی عبارتند از:

۱. رکدی

۲. بیـر

۳. خدادادوند

۴: رکسدی

۵. تازه ای

۶. داودکولی

اشخاص برجسته: ملا لطفعلی صیفوری آرپناهی بختیاری

منابع

• شینی، داریوش نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی.اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵

تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری

طایفه پبدنی

طایفه پبدنی

پیدنی یکی از شاخه‌های طایفه بابادی از ایل بختیاری در ایران است.

پبدنی چهار شاخه دارد:

• رمدان
• عبدالله جون
• سلگو(سلجوقی)
• درویش عالی

 

محل زندگی طایفه پبدنی در گرمسیرمنطقه پبده و درکستان لالی و در سردسیر پرک تنگ گزی، دیمه، دشت زرین و قلعه سنگ می‌باشد.

پبدنی (Pebdani)، تیره‌ای از طایفه بابادی است و جزو آن می‌باشد. آنها همچنین جزو ایل هفت لنگ محسوب می‌شود. طایفه‌هایی که در همسایگی پبدنی می‌باشند عبارتند از: گله، راکی و حموله آبادیهایی که پبدنی نشین می‌باشند عبارتند از: قلعه خونکار، قلعه حاجی، قلعه سبزی، قلعه میرستان، قلعه مرق، آبادی مشهدی مهدی، آبادی مشهدی منصور، غلام آباد، باقر آباد، قلعه سلگو (قلعه گردو)، قلعه سیل گا و قلعه بردی.

 

این فامیلها در طایفه پبدنی وجود دارند:

عبداللهی، احمدی، ابدالی، حیدری، جمشیدی، ناصری، سلجوقی، امیری، گزین زاده، مرادی، عالیپور، باقری و بختیاری بزرگان آنها عبارتند از: بزرگ فامیل عبداللهی: خون کار، خیرا.. ، مندنی عبداللهی بزرگ فامیل احمدی:آنیرعلی، آدینعلی(ملاآنل)، آامامقلی، ملأ شاهرضا بزرگ فامیل ابدالی: میرزا و حجی آقا ابدالی بزرگ فامیل حیدری: مشهدی منصور حیدری بزرگ فامیل جمشیدی: خسرو جمشیدی بزرگ فامیل ناصری: سلطانعلی ناصری بزرگ فامیل سلجوقی: پیرزا، بختیار و محمدحسین سلجوقی بزرگ فامیل امیری: محمدحسین امیری بزرگ فامیل گزین زاده: بهمن گزین زاده بزرگ فامیل مرادی: جهانگیر مرادی (فرزند ارشد مرحوم آامیدعلی) بزرگ فامیل باقری: مرحوم فیض ا.. و محمدرسول باقری

در استان خوزستان نیز در اطراف شهرستان شوشتر شامل روستاهای سردار آباد، جنت مکان، کوشکک، درخزینه، بتوند، شهرک چمران، شهرک شهید شرافت و منطقه شعیبیه نیز تعدادی از خانوارهای پبدنی مستقرند در شهرکهای اطراف دزفول مانند شاه آباد نیز تعدادی از پبدنی‌ها مستقرند بیش از ۱۰۰ خانوار از طایفه پیدنی در شهر اهواز زندگی می‌کنند

منابع

• شینی، داریوش نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی. اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
• تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری

****************************************************************************

طایفه شهنی

 

طایفه شهنی

طایفه شهنی یکی از طوایف بابادب باب بختیاری است که متشکل از سیزده  تیره می‌باشد.
قشـلاق(گرمسیـر) این طایفه در اطراف مسجد سلیمان در مناطق تل بزان، دشتگل ،کمفه،شلال وییـلاق(سردسیـر) آن در منطقه بیرگان ،پره جفت واحمد لیوه می‌باشد.

سیزده تیره طایفه شهنی عبارتنداز:

1-تاج الدین وند :

تیره تاج الدین وند  از بزرگان  و  سران ایل شهنی  بوده و اکثر کلانتران ایل شهنی  برخاسته از این تیره میباشند که میتوان   از جمله به آحیدرقلی اشرف پورکه چند سال پیش در مسجد سلیمان درگذشت  اشاره کرد .

این تیره از  3 اولاد تشکیل  میشود  که به شرح ذیل میباشند

اولاد آ الهی
اولاد آ حاجت
اولاد آ صنعلی

2-بهادروند

3-شاهسیوند

.۴ ارزانی‌وند

 ۵ بلیل

۶ چـَـرم

۷  شیـخ

۸ شیـخ‌وند

۹ بـار وند

۱۰ خـواجـه

۱۱ گمار

۱۲قنبـروند

۱۳ کاشـانی

 

مراحل شکل گیری طایفه شهنی

اجداد این قوم به همراه دیگر قومیت‌های ایلی در کنار سلسله جبـال زاگرس روزگار میگذراندند. این کنفدراسیون فامیلی به همراه خانواده و دیگر اعضای فامیل، در دشت سرسبز وسیعی بنام مزرعه سینی و در نزدیکی کوه شین از توابع خان میرزا زندگی می‌کردند. در آن زمان مرسوم بود که نام یک یک قوم  یا طایفه  را به نام محلی که در آنجا زندگی می‌کردند و یا به نام بزرگ خانواده نامگذاری می‌شد. بنابراین نامگذاری طایفه‌ای بنام شینی و بعدها شهنی بر این مبنا می‌باشد. توضیح اینکه در جلد دهم لغت نامه دهخدا در مورد این طایفه نوشته‌است:

شهنی طایفه‌ای است ازهفت لنگ بختیاری ولی اشاره‌ای به کلمه شینی نکرده‌است. بنابراین نام صحیح این طایفه، شـهـنـی می‌باشد.

 تیره بهادروند

یکی از ١۳ تیـره طایفه شهنی است که خود دارای ۵ اولاد می باشد.
پنج اولاد تیره بهادروند عبارتند از :

١. اولاد ذوالفقار
٢. اولاد نادر
٣. اولاد محمدخان
٤. اولاد عبده خان
٥. اولاد فتح الله

تيـره بليل

 يکی از ۱۳ تيـره طايفه شهنی است که خود داراي ۹ اولاد مي باشد.

 نُه اولاد تيـره بلیـل عبارتنداز :

۱. اولاد بـالی
۲. اولاد عـالی
۳. اولاد علی
۴. اولاد روشـن
۵. اولاد فتحعلی
۶. اولاد مهـدی
۷. اولاد فـرهاد
۸. اولاد مـراد
۹. اولاد صـالح



منبع :

• شینی، داریوش. نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی. اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
• تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
• عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳
• مردانی، سعید. تاریخ چهارمحال وبختیاری

 

 

عکاشه

 

طایفه عکاشه

 یکی از طوایف بابادی یختیاری است که متشکل از ۹ تیره می باشد.
نـُه تیره طایفه عکاشه عبارتنداز:

۱. خدر

۲. کلا

۳. کوشکی

۴. شرویی

۵. کربلایی حسن

۶. دینار عالی

۷. آلونی

۸. مراد

۹. مویی

منابع

• شينی، داريوش نگرشی بر ايل بختياری و طايفه شهنی.اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
• تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری

********************************************************************

بابادی باب

بابادی باب :

 بابادی باب یکی از ۴ طایفه بزرگ هفت لنگ بختیاری می باشد که از طایفه های زیر تشکیل شده است.
زیر شاخه‌های طایفۀ بابادی عبارتنداز :

بابادی عالی انور

عکاشه (گاشه)

راکی

میرقائد (میر کاید)

شهنی

مدملیل

پبدنی

آرپناهی

احمد محمودی (احمد ممدی)

ململی

گمار

گله

رواتی (شیخ رباط)

نصیر

 محل سکونت

محل سکونت اصلی آنها در کوهرنگ، بیرگان، فارسان، مسجد سلیمان، ایذه، اردل، لالی و  می‌باشد.شوشتر میباشد

 

تاریخ

ریاست طایفه بابادی به عهده مهدی خان بابادی فرزند بزرگ تقی خان (عالی انور) بوده است.

بابادی‌ها نیز مانند سایر بختیاری‌ها به ییلاق و قشلاق (سردسیر و گرمسیر) کوچ می کردند. ییلاق شان در استان چهار محال بختیاری شامل بردنجان، گوجان و شهرستان کوهرنگ است. ریاست این مکان‌ها را نیز مهدی خان بر عهده داشت. قشلاقشان در استان خوزستان شامل میان رودان؛ بنوارگله بلوط؛ مهدی آباد، ، قلعه میدان، جاستون شه، کالک شوران؛ دره بوری؛ در حومه شهرستان لالی می‌باشند. منطقهٔ مهدی آباد را به نام ایشان نام نهاده‌اند.

در جریان اصلاخات ارضی در دوره محمد رضا شاه پهلوی اراضی گوجان و پردنجان را از خان‌ها گرفته و در بین رعیت ها تقسیم نمودند. این واقعه در زمان نوادگان مهدی خان اتفاق افتاد.

ایشان نیز دژی واقع در دشت ده بنام دز قلعه میدان (استان حوزستان) داشته‌اند و آثاری از آن به جا مانده که بعداز وی به تصرف شیرعلی خان بابادی درآمدوهم اکنون نیز نوادگان شیرعلی خان درآنجاسکونت دارند. شیرهای سنگی بر مزار مهدی خان و پدر او تقی خان در پردنجان به عنوان آثار باستانی ثبت شده‌اند.

بعد از وفات مهدی خان فرزند بزرگش محمدکریم خان و نوه ایشان علیدوست خان زمامداری امور را بر عهده گرفتند در این دوران ایل آرپناهی از دادن مالیات به علیدوست خان سر پیچی نمودند و به دستور علیدوست خان ایل آرپناهی را غارت نمودند و بعد از مدتی فردی ناشناس از این ایل به صورت پنهانی وی را کشت و به دستور محمدکریم خان بر اساس حس انتقام جوئی و قصاص خون علیدوست خان چندین نفر از ایل آرپناهی را کشتند و سر انجام پس از فوت محمد کریم خان ریاست به شیرعلی خان(خان فئودال)رسیدوبعد جهانگیر خان و فرامرز خان که پسرعموهای وی بودندبه ریاست رسیدند.

 

 

شجرنامۀ خوانین طایفۀ بابادی

فرزندان تقی عبدالله عالی انور

مهدی خان، محمدخان، آگودرز (شَلو).

فرندان مهدی خان

محمدکریم خان، آ شنبه، آنظر علی

فرزندان محمد خان

مهرعلی خان ،احمد خان.

فرزندان مهرعلی خان:(مهری بابادی)

شیرعلی خان،آفرهاد،

فرزندان احمدخان

حبیب خان، امان الله خان، جهانگیرخان، فرامرزخان.

فرزندان جهانگیرخان

خسروخان، آمیرزاعِوض، آمحمدولی، آشیخ ویس، آشیخ علی.

فرزندان خسرو خان

چراغ خان، آمحمدحسین، آعلی محمد، آمرتضی، آامان الله خان، آعلیرضا، آعزیز، آراهخدا، آمهدی، آمحمدقلي، آغلام، آنصرالله خان، آعبدالله، آمحمدرضا، آعلیقلی خان، آمصطفی، آفرج الله. فرزندان آعليقلي خان: جعفرخان، آعباس، آرمضان

فرزندان آمیرزاعِوض

آمحمدنصیر، آنجفقلی، آعباس، آحسن، آگدا، آعلی اکبر.

فرزندان محمد ولی خان ( آقاولی)

حاتم خان، آمحمدرسول، حاج هاشم خان، آمحمدآقا، آعلی عسگر.

فرزندان فرامرزخان

آاله بخش خان، آاله یارخان، حاج میرزا پرویزخان، آرستم، آاسکندر، آفرهاد.آداراب

فرزندان حاج میرزا پرویزخان

میرزا حسین خان انتظام الملک، آمحمد زمان، آ لطفعلی، آفتحعلی.

فرزندان آمحمد زمان

آمحراب خان

فرزندان آمحراب خان

آمحمدخان پرویزی (داماد مرتضی قلی خان صمصام السلطنه).

فرزندان میرزا حسین خان (انتظام الملک) (پرویز)

آخان جان، آمصطفی ( یآخان جان و آمصطفی در واقع فتح اصفهان در رکاب مشرطه خواهان به شهادت رسیدند )، آ علی اکبر، آ علی اصغر(عسگر)، آ فتح الله، آرضا، آعجم، آجمشید، آاسکندر، آفرج الله، آمرتضی، فضل الله، نصرت الله.

فرزندان فضل الله پرویزی:

بهمن، فرهاد(بهرام)، علی اصغر(فرزاد).

فرزند نصرت الله پرویزی:

حسین

فرزندان آ علی اصغر (عسگر) (رُستمی)

آجعفرقلی خان رستمی (آخرین کلانتر رسمی ایل بابادی)، آمحمدزمان، آرستم، آعلی، آنجف، آروزعلی.

 عالی انور

تقی عبدالهی، حاجی ور، احمدسُمالی، محمد حسینی، ،، جلیل، بدر، یوسفی، نجفیّ /غيبی/ لک

عکاشه

آلونی، جاوی، شهرویی، کلامویی، کَلسِن، سله چین، کوشکی، میرزاوند، شهوی، میلاسی، کید، مویی، ونکی و کهو

راکی

قاسم وند، کلاوند، طماسوند، فردی پور، جووند و ارزانی وند

میرقائد

دوستعلی، سراج الدین، خشنوی، رکان، شیخ بابا روزبهان و دهدار

شهنی

تاجدی وند، ارزانی وند، بهادر وند، شاهسوند، قنبروند، باروند، شیخ وند، کاشانی، بلیل، شیخ، چرم

پبدنی

رمدان، عبدالله جون، سلجوقی (سلگو) و درویش عالی

آرپناهی

داوود کولی، بویر، رکدی، خدادادی، پیرتازه و کسدی

مدملیل

سمالوند، سلحشور، بهلول، گوراوند و سلیمانوند

گمار

تودوی، کپری، هزار میشی وعداپا

گله

تمبر، باقروند، شهوند، جمال وند، باقری، دیله، لیرابی، خودنیار، غریب، بور، سلکون، خواجه غـولی و خواجه نصیری

شبخ رباط

اسدی، یوسفی، بهزادی، بارانی، علایی، ویسی و عیدی

نصیر

قاضی، شیرازی، محمدجعفری و احمدی

ململی

احمد محمودی

 محل سکونت

محل سکونت اصلی آنها در کوهنگ، بیرگان، فارسان، مسجد سلیمان، ایذه، اردل، لالی و شوشتر می‌باشد.

پیش گفتار

به نام آنکه انسان را آفرید وبه آن اندیشه پاک داد

این وبلاگ با هدف آشنایی و معرفی آداب و رسوم ایل بختیاری و معرفی خوانین و مشاهیر ایل ساخته شد امید است که این حقیر بتوانم در این راه گام های مثبتی با همکاری شما خوانندگان عزیز بردارم.

لذا ابتدای نوشته هایم را با این شعر آغاز مینمایم که امید وارم مورد توجه شما خوانندگان عزیز قرار بگیرد:

نویسنده را بایدی چهار چیز

دل و دست و  وجدان و افکار تمیز

اگراین که نا پاک شد این چهار

زناپاکی صاحبش شک مدار

قلم چون کرفتی دورویی مکن

غرض ورزی و کینه جویی مکن

قلم گیر و همچون قلم راست باش

نه هرکس خیال کجت خواست باش

قلم گر خلاف ره مردم است

قلم نیست و نیش دم کزدم است